بررسی اثر اندازۀ بنه و آغشته‏ سازی بنه با پلی‏آمین‏ها، بر عملکرد و صفات رویشی و کیفی زعفران

جهت بررسی اثر دو پلی‏‏آمین اسپرمیدین و پوترسین بر صفات رویشی و کیفی زعفران (Crocus sativus L.)، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‏های کامل تصادفی با 18 تیمار و 3 تکرار در سال زراعی 95-1394 در مزرعه آموزشی دانشگاه تربیت مدرس اجرا شد. تیمارها شامل سه اندازۀ کوچک (5-3 گرم)، متوسط (7-5 گرم) و بزرگ (10-7 گرم) بنه و غلظت‏های مختلف پلی‏‏آمین (غلظت صفر در آب‌مقطر، غلظت 5/0 و 1 میلی‏مولار اسپرمیدین و پوترسین) به همراه شاهد بودند. بیشترین درصد سبز‏شدن (56/95 درصد) از تیمار پوترسین 5/0 میلی‏‏مولار و بیشترین تعداد جوانۀ جانبی (میانگین 33/8 عدد) از اسپرمیدین 1 میلی‏مولار به‏دست آمد. کاربرد پلی‏‏آمین، از طول، وزن تر و وزن خشک برگ کاست. بیشترین میزان کلروفیل و عملکرد ‏بنۀ دختری، به‌ترتیب از غلظت 1 و 5/0 میلی‏‏مولار پوترسین حاصل شد. هر دو پلی‏آمین سبب کاهش محتوای تام فنلی و افزایش محتوای تام فلاونوئیدی در بنه‏های در حال رکود شدند، ولی اثر معنی‏داری بر محتوای نشاسته و کربوهیدرات محلول آن‏ها نداشتند. تیمار پلی‏آمین اثر معنی‏داری بر وزن خشک کلاله و پیکروکروسین نداشت، ولی بر میزان کروسین افزود و در بنه‏های کوچک، سبب افزایش تعداد گل شد. پوترسین، بیشترین اثر را در افزایش وزن تر کلاله و کروسین داشت. با توجه به نتایج، جهت بهبود صفات رویشی و کیفی زعفران، استفاده از بنه‏‏های بزرگ و تیمار آنها با پوترسین، بهترین نتیجه را خواهد داد.